Hans Magnus Enzensberger
Mezoklasobluso
el la jaro 1964
ni ne havas kaŭzon por plendi.
ni havas laboron.
ni estas sataj,
ni manĝas.
la herboj kreskas,
la malneta nacia brutta produkto,
la fingungroj,
la pasinteco.
la stratoj malplenas.
la kontraktoj perfektas.
la sirenoj silentas,
tio pasas.
la mortuloj skribis sian testamenton.
la pluvo malpliiĝis.
la milito ankoraŭ ne estas deklarita.
tio ne urĝas.
ni manĝas la herbojn.
ni manĝas la malnetan nacian produkton.
ni manĝas la fingrungojn.
ni manĝas la pasintecon.
ni ne devas kaŝi ion.
ni ne devas delasi de io.
ni ne devas diri ion.
ni havas.
la horloĝo estas streĉita.
la rilatoj estas ordigitaj.
la teleroj estas lavitaj.
la lasta aŭtobuso preterveturas.
ĝi estas malplena.
ni ne havas kaŭzon por plendi,
Kion ni ankoraŭ atendas ?
tradukis Cezar
Hans Magnus Enzensberger
middle class blues
1964
wir können nicht klagen
wir haben zu tun.
wir sind satt.
wir essen.
das gras wächst,
das sozialprodukt,
der fingernagel,
die vergangenheit.
die straßen sind leer.
die abschlüsse sind perfekt.
die sirenen schweigen,
das geht vorüber.
die toten haben ihr testament gemacht.
der regen hat nachgelassen.
der krieg ist noch nicht erklärt.
das hat keine Eile.
wir essen das gras.
wir essen das sozialprodukt.
wir essen die fingernägel.
wir essen die vergangenheit.
wir haben nichts zu verheimlichen.
wir haben nichts zu versäumen.
wir haben nichts zu sagen.
wir haben.
die uhr ist aufgezogen,
die verhältnisse sind geordnet.
die teller sind abgespült.
der letzte autobus fährt vorbei.
er ist leer
wir können nicht klagen,
worauf warten wir noch ?
Hans Magnus Enzensberger
mezoklasobluso II
mezoklasobluso II
el la jaro 2011
ni daŭre plendas.
sed laboron ni
ankoraŭ havas.
ni estas sataj ĝisgorĝe,
sed ni manĝas tamen.
la herboj kreskas plu,
ankaŭ la profitoj de aliaj,
nia kolero,
nia sentempeco.
la stratoj estas plenaj de aŭtoj.
La kontraktoj estas eldevigitaj,
dume ni ekfreneziĝas.
la sirenoj hurlas nur sabate,
sed la ĵurnalistoj krias ĉiutage.
tio finiĝos neniam.
la mortuloj bridas nin
per testamentoj.
la pluvo estas radioaktiva.
la nedeklarita milito
furiozas seninterrompe.
la hasto nin sufokas.
herbojn ni ne devas manĝaĉi,
sed ni remaĉas pensojn de antaŭhieraŭ.
ni manĝas kaj konsumas nin mem.
ni manĝas la sentempecon.
ni havas multajn sekretojn,
la vivo preterkuras nin.
ni babiladas sen diri ion,
kaj ni havas televidilon.
la horloĝoj estas nun
pli precizaj ol iam ajn antaŭe.
sed la sociaj rilatoj
estas cementita kaoso.
niajn telerojn lavas maŝinoj.
sed la lasta aŭtobuso ne plu preterveturas.
Ĝi ne plu ekzistas,
ĉar ni devas pagi la aŭtokreditojn.
ni daŭre plendas,
dum ni atendas tutan vivon,
ĝis nia numero estos en la vico.
trad. Cezar
![]( "Nokta trafiko III")
ni daŭre plendas.
sed laboron ni
ankoraŭ havas.
ni estas sataj ĝisgorĝe,
sed ni manĝas tamen.
la herboj kreskas plu,
ankaŭ la profitoj de aliaj,
nia kolero,
nia sentempeco.
la stratoj estas plenaj de aŭtoj.
La kontraktoj estas eldevigitaj,
dume ni ekfreneziĝas.
la sirenoj hurlas nur sabate,
sed la ĵurnalistoj krias ĉiutage.
tio finiĝos neniam.
la mortuloj bridas nin
per testamentoj.
la pluvo estas radioaktiva.
la nedeklarita milito
furiozas seninterrompe.
la hasto nin sufokas.
herbojn ni ne devas manĝaĉi,
sed ni remaĉas pensojn de antaŭhieraŭ.
ni manĝas kaj konsumas nin mem.
ni manĝas la sentempecon.
ni havas multajn sekretojn,
la vivo preterkuras nin.
ni babiladas sen diri ion,
kaj ni havas televidilon.
la horloĝoj estas nun
pli precizaj ol iam ajn antaŭe.
sed la sociaj rilatoj
estas cementita kaoso.
niajn telerojn lavas maŝinoj.
sed la lasta aŭtobuso ne plu preterveturas.
Ĝi ne plu ekzistas,
ĉar ni devas pagi la aŭtokreditojn.
ni daŭre plendas,
dum ni atendas tutan vivon,
ĝis nia numero estos en la vico.
trad. Cezar
