Reinhard Mey
Super la nuboj
Vent' el nord', startvoj' : nul' tri,
La motora ton' enfonas.
Pretersagas jen avi'.
Laŭta bru' ĉe l' start' eksonas.
Pluve tremas la asfalt' ;
jen leviĝas ŝaŭma vando.
Ĝis ĝi flugas en la alt',
al Sun' ĉe nubrando.
Refreno :
Super la nuboj la liber' devas esti sen lim'.
Ĉiuj timoj kaj zorgoj laŭ dir',
restas kaŝitaj sub ili sen spir'.
Kio gravas kaj grandegas por ni,
jen etiĝas ĉe l' fin'.
Mi postvidas longe ĝin,
al la nuboflug' dediĉas,
ĝis la lumoj tiam sin
jam en pluvogriz' perdiĝas.
La okuloj perdas nun
tiun etan punkton foran,
mi nur aŭdas plu sub Sun'
la zumadon motoran.
Refr. :
Super la nuboj...
Jen kviet', mi iras for.
Pluv' penetras tra la jako.
Kafkuiras jen sinjor'
de l' aerkontrolbarako.
En la flakoj la benzin'
kiel ĉielark' briltremis,
respegulis nuboj sin.
Al kunflugo mi emis.
Refr. :
Super la nuboj...
tradukis Cezar
Reinhard Mey
Über den Wolken
Wind Nord/Ost Startbahn null drei,
Bis hier hör' ich die Motoren.
Wie ein Pfeil zieht sie vorbei,
Und es dröhnt in meinen Ohren,
Und der nasse Asphalt bebt.
Wie ein Schleier staubt der Regen,
Bis sie abhebt und sie schwebt
Der Sonne entgegen.
Refr :
Über den Wolken muß die Freiheit wohl grenzenlos sein.
Alle Ängste, alle Sorgen, sagt man,
Blieben darunter verborgen und dann
Würde, was uns groß und wichtig erscheint,
Plötzlich nichtig und klein.
Ich seh' ihr noch lange nach,
Seh' sie die Wolken erklimmen,
Bis die Lichter nach und nach
Ganz im Regengrau verschwimmen.
Meine Augen haben schon
Jenen winz'gen Punkt verloren.
Nur von fern klingt monoton
Das Summen der Motoren.
Über den Wolken...
Dann ist alles still, ich geh',
Regen durchdringt meine Jacke,
Irgend jemand kocht Kaffee
In der Luftaufsichtsbarracke.
In den Pfützen schwimmt Benzin,
Schillernd wie ein Regenbogen.
Wolken spiegeln sich darin.
Ich wär gern mitgeflogen.
Über den Wolken...