Virineto de maro atakata de vandaloj
La kopenhaga marvirineto sidas jam 95 jarojn sur sia
ŝtono
95 danaj marniksinoj saltis en la fridan havenan akvon de Kopenhago por gratuli al la plej fama el ĉiuj niksinoj. La virineto de maro, nur unu metron kaj 25 centrimetrojn alta, gisita el bronzo laŭ la samnoman fabelon de H. C. Andersen, sidas de la 23-a aŭgusto en la jaro 1913 nuda sur sia naĝilo. Pacience ŝi lasas foti sin ĉiujare de pli ol miliono de turistoj. "Kiom malgranda ŝi estas", devas aŭdi dum tio la kvieta damo kiel kutiman komenton en ĉiuj eblaj lingvoj, de frue ĝis malfrue.
Ankaŭ la impona aĝo de oldulino ne povas konservi la bronzofiguron, kreitan de la skulptisto Edvard Eriksen, kontraŭ tro trudiĝemaj admirantoj. La urba administrado antaŭ du jaroj pripensis, ĉu eblus formeti la faman simbolon de la urbo de la Longlinia Kajo iom pli eksteren en la akvon, "por ke la virineto ne estu sen interrompo fingrumata aŭ elmetita al aliaj strangaj aferoj."
La listo de "strangaj aferoj" versajne estas longa. La kapon oni forsegis nokte en la jaroj 1964 kaj 1998. La unua kapo neniam reaperis, la duan redonis pentoplenaj vandaloj post kelkaj tagoj. En la jaro 1984 oni forsegis la dekstran brakon. En 2003 nekonatoj eksplodigis la kompletan statuon pezantan 175 kilogramojn for de sia soklo. Bronzogisisto Peter Jensen devis provizi la naŭdekjaraĝan damon kun nova naĝilo, novaj genuoj kaj lipoj kaj beligi sur la tuta kapo kosmetike konsiderinde. Kaj ĝuste je la Internacia tago de l' inoj, je la oka de marto, la sendefenda marjunulino devis prezenti sin al la turistoj per algluita plastikpeniso.
La vizaĝtrajtoj de la figuro estas laŭsentita la faman baletdancistinon Ellen Price vivintan antaŭ cent jaroj. La solodancistino estis la modelo de la skulptisto, sed ŝi tute ne volis permesi, ke oni postformu la supran parton de ŝia korpo por la postmondo. Tiun disponigis Eline, la edzino de la skulptisto Eriksen.
La polico de Kopenhago tre serioze traktas atencojn al la mondfama ekkonilo. Kiam oni fortranĉis la kapon de la figuro, ekzamenis la kazon en ambaŭ okazoj la komisiono pri murdoj. Ilia sukceso restis tre limigita. La komplicoj de la dua senkapigo en la jaro 1998 estas ĝis nun ne kaptitaj. Post la unua pasis pli ol tridek jaroj antaŭ ol la sufiĉe konata multfaceta artisto kaj olda hipio. JørgenNash mallonge antaŭ sia morto malkovris sian identecon kiel deliktinto.
De Thomas Borchert
el OVZ, aŭgusto de 2008
trad. Donjo & Cezar
Legokonsilo : www.steloj.de/esperanto/fabeloj1/marvirino.html