Joakimo Ringelnatz
Printempo
La arboj la fornon nutras.
La birdoj logas ĉe gril'.
La sunombreloj plu putras.
Cetere estas trankvil'.
Kapetojn eligas laduje
la asparagoj por bal'.
Girlandoj el rozoj rozuje
volviĝas laŭ festkarnaval'.
Alvenas pro l' sonorilo
la ĉefkelner' laŭ task'
al mi kun ovoj – eĉ mil, ho,
metitaj de sturg' de Pask'.
Jen dolĉa odor' havana,
cigaro kun ringospur'.
Mi sentas je mia Suzana
vekiĝon de nova natur'.
Ja indas foje amemo
pri l' ont', neest', inta jar'.
Verkad' de printemppoemo
enfride de februar'.
tradukis Cezar
Joachim Ringelnatz
Frühling
Die Bäume im Ofen lodern,
Die Vögel locken am Grill.
Die Sonnenschirme vermodern,
Im Übrigen ist es still.
Es stecken die Spargel aus Dosen
Die zarten Köpfe hervor.
Bunt ranken sich köstliche Rosen
In Faschingsgirlanden empor.
Ein Etwas wie Glockenklingen,
Den Oberkellner bewegt
Mir tausend Eier zu bringen,
Von Osterstören gelegt.
Ein süßer Duft von Havanna
Verweht in ringelnder Spur.
Ich fühle an meiner Susanna
Erwachende neue Natur.
Es lohnt sich manchmal zu lieben,
Was kommt, nicht ist, oder war.
Ein Frühlingsgedicht geschrieben
Im kältesten Februar.