MARKS
..............................ĈIUJ
La homoj faras sian propran historion, sed ili faras ĝin ne arbitre...
La homoj faras sian propran historion, sed ili faras ĝin ne arbitre, ne laŭ cirkonstancoj memelektitaj, sed en senpere trovitaj kaj tradiciitaj. La tradico de ĉiuj mortintaj generacioj ŝarĝas la cerbojn de la vivantoj kiel inkubo. Kaj se ili ĝuste okupiĝas pri tio sin mem kaj la aĵojn revoluciigi kaj krei ion, kio ne ekzistis ĝis tiam, ili ĝuste en tiaj epokoj de revoluciaj krizoj alvokas kaj revekigas timeme la spiritojn de l' pasinteco, por ke tiuj servu al ili. Ili prenas de ili nomojn, bataldevizojn, kostumojn por prezenti en tiu malnova honorinda kamuflaĵo kaj kun ĝia prunteprenita lingvo la novan mondohistorian scenon. Tiel Lutero maskis sin kiel apostolo Paŭlo, la revolucio de 1789 ĝis 1814 surmetis alterne la drapojn el la respubliko de Romo kaj la imperiestra Romo. Kaj la revoluio de 1848 ne sciis pli bonan krom parodii jen la jaron 1789 jen la revolucian tradicion de 1793 ĝis 1795. Tiel retradukas la komencanto, kiu lernas novan lingvon, ĝin ĉiam en sian gepatran lingvon, sed la spiriton de la nova lingvo li alpropriigis al si kaj libere per ĝi kapablas krei nur tiu, kiu moviĝas en ĝi sen rememorigo kaj kiu forgesas la denaskan lingvon en ĝi.
Karlo Marks „"Brumero 18 de Ludoviko Napoleono"
PS :
La titolon aldonis la tradukinto Cezar.
Originaltext
Die Menschen machen ihre eigene Geschichte, aber sie machen sie nicht aus freien Stücken, nicht unter selbstgewählten, sondern unter unmittelbar vorgefundenen, gegebenen und überlieferten Umständen. Die Tradition aller toten Geschlechter lastet wie ein Alp auf dem Gehirne der Lebenden. Und wenn sie eben damit beschäftigt scheinen, sich und die Dinge umzuwälzen, noch nicht Dagewesenes zu schaffen, gerade in solchen Epochen revolutionärer Krise beschwören sie ängstlich die Geister der Vergangenheit zu ihrem Dienste herauf, entlehnen ihnen Namen, Schlachtparole, Kostüm, um in dieser altehrwürdigen Verkleidung und mit dieser erborgten Sprache die neuen Weltgeschichtsszene aufzuführen. So maskierte sich Luther als Apostel Paulus, die Revolution von 1789-1814 drapierte sich abwechselnd als römische Republik und als römisches Kaisertum, und die Revolution von 1848 wußte nichts besseres zu tun, als hier 1789, dort die revolutionäre Überlieferung von 1793-1795 zu parodieren. So übersetzt der Anfänger, der eine neue Sprache erlernt hat, sie immer zurück in seine Muttersprache, aber den Geist der neuen Sprache hat er sich nur angeeignet, und frei in ihr zu produzieren vermag er nur, sobald er sich ohne Rückerinnerung in ihr bewegt und die ihm angestammte Sprache in ihr vergißt.
aus Karl Marx : Der achtzehnte Brumaire des Louis Bonaparte