ĈIUJARE EN la mondo, 80 milionoj da virinoj frontas nedeziratan gravedon ; 45 milionoj travivas memvolan abortigon (MA) ; 97 % de la tre riskaj abortigoj okazas en la evolulandoj [1]. En 2004 – la plej proksimaj statistikoj – la Monda Organizaĵo pri Sano (MOS) taksis je 68.000 la jaran nombron de mortoj, kiuj estas kaŭzitaj de eksterleĝa aborto [2]. Tiuj mortoj estas sisteme subtaksataj. 13 % el ĉiuj patrinaj mortoj okazas sekve de riskaj abortoj, el kiuj preskaŭ la duono en Azio.
Laŭ MOS, aborton oni nomas « riska » kiam la proceduron plenumas neformitoj, aŭ kiam ĝi okazas en medio nekonforma al minimuma sanitara normo [3]. En Afriko, 20 % el la riskaj abortoj okazas ĉe adoleskulinoj. Tiuj junulinoj pli ol plenkreskaj virinoj riskas gravediĝi post truditaj seksaj rilatoj. Ili ankaŭ pli ol aliaj riskas komplikajojn ĉar ilia organismo estas pli fragila.
Eksterleĝaj abortoj virinojn ne nur mortigas, sed ankaŭ difektas, ofte neripareble, ilian sanon. Kronikaj infektoj, difektado de internaj organoj sekve de la enkonduko en la vaginon de diversaj aĵoj, aŭ sterileco : tiaj sekvoj estas oftaj en la evolulandoj.
Tiaj tragedioj estas nun tre maloftaj en plej multaj indusriaj landoj. Ilia nombro restas tamen neneglektebla en Orienta Eŭropo, kie ĉiujare 400.000 abortoj okazas kun sanitaraj riskoj, laŭ la MOS. Inter 8 % kaj 16 % de la virinoj travivas postoperaciajn komplikaĵojn.
Anne DAGUERRE.