![JPEG - 16.4 kb]()
- Avilo (“Ávila”)
Avilo (Ávila) estas la plej alta ĉefurbo super marnivelo el la tuta lando, el kio sekvas, ke tie multe neĝas dum vintro. Apartaĵo de la urbo estas ke ĉirkaŭ la tuta historia urbo-kerno ĝi plue tenas muregon kun 88 turoj kaj naŭ monumentaj pordegoj, krom aliaj arkitekturaj elementoj. Allogas promenado sur stratoj plenaj je palacoj, domegoj, preĝejoj kaj monaĥejoj, kiuj memorigas pri mezepoka gravo de tute kastilia urbo. El tiuj monaĥejoj elstaras la figuroj de katolikaj gegravuloj, nome Teresa de Avilo kaj Johano de la Kruco, kiuj sukcesis defendi sin el atakoj de Inkvizicio restante inter heterodokseco kaj reformismaj intencoj. La centra historia parto de la urbo estas Monda Kulturheredaĵo de Unesko ekde 1985.
![JPEG - 39.8 kb]()
- Murego (“Murallas”)
La katedralo montras komencan konstruon en la romanika stilo kaj finajn elementojn de gotiko (unua gotika katedralo en la lando). La ĝenerala aspekto memorigas fortikaĵon kvazaŭ temus pri aludo al la milit-rilata pasinteco de la urbo. Interne interesas la absida koridoro, retablo de Berruguete kaj monumenta retabla tombo. En kapelo de Mosén Rubí videblas strangaj blazonoj, kiuj motivis esoterajn interpretojn. Fakte en la urbo ege gravis la juda kvartalo, kaj la propra katolika sanktulino Teresa estis de juda deveno.
![JPEG - 34.8 kb]()
- Katedralo
La preĝejo de San Martín (Sankta Marteno) montras turon mikse kaj romanikan kaj mudeĥaran kvazaŭ evidentigante la intencon unuigi ambaŭ kulturojn. Simila kuriozaĵo rimarkeblas en la preĝejo de Santa María de la Cabeza (Sankta Maria de la Kapo). En Avilo abundas preĝejoj, multaj el ili senpage viziteblaj. Ekskursantoj ne entuziasmaj al tro da tiuspecaj vizitoj povos atendi en ombrejo. En somero, tamen, ne disdegnindas la preĝeja friskeco. Kvankam temas pri unu el la plej malvarmaj ĉefurboj de Hispanio (vintre), somere tie povos ne malmulte varmi.
Viziteblos du-tri muzeoj (urba kaj de dominikanoj — orient-azia arto kaj naturscienca).
![JPEG - 36.7 kb]()
- Katedralo
Se paroli pri historio, en Avilo konserviĝas restaĵoj el la romia epoko (en la orienta parto de la murego rimarkeblas la uzo de multaj romiaj elementoj ankoraŭ videblaj kiel konsistigaj partoj de la mezepoka konstruaĵo). En la periodo de la islamana regado, la urbo ne gravis kaj de la 8a ĝis la 11a jarcentoj estis ofte detruita kadre de militoj inter kristanoj kaj islamanoj. Konstateblas la apero de tekstila industrio ĉirkaŭ la 12a jarcento, surbaze de lano el ŝafa bredado. Avilo suferis la efikojn de la enlanda milito en la 14a jarcento, de la t. n. Milito de la Komunumoj en la 16a jarcento, de la forpelo de la islamanoj en 1609 kaj de la franca invado en 1808.