Ĝibvireto
El la fama germana kantaro
„Miraklokorno" de Arnim de Brentano
Se ĝardenen iras mi
por akvumi tie,
staras ĝibviret' en ĝi,
ektusetas fie.
Se enkuirejas mi
por la suppreparo,
staras ĝibviret' en ĝi
ĉe potrompa faro.
Se loĝĉambren iras mi
por la manĝ' de l' kaĉo,
staras ĝibviret' en ĝi,
kun kaĉvora plaĉo.
Se mansarden iras mi
por lignetopreno,
staras ĝibviret' en ĝi
kun ŝtelistsinteno.
Se vinkelen iras mi
por la pren' de vino,
staras ĝibviret' en ĝi,
ĝin kaptas ĉe l' fino.
Se ĉe l' ŝpinrad' sidas mi,
por la ekturnado,
staras ĝibviret' ĉe ĝi,
haltas tuj la rado.
Se dormĉambren iras mi,
volas lite skui,
staras ĝibviret' ĉe ĝi,
ekas ride brui.
Se benketen iras mi
kaj ekpreĝi volas,
staras ĝibviret' ĉe ĝi
kaj al mi parolas :
Infanet', jen mia pet',
kunpreĝu por l' ĝibviret' !
tradukis Cezar
El la fama germana kantaro
„Miraklokorno" de Arnim de Brentano
Se ĝardenen iras mi
por akvumi tie,
staras ĝibviret' en ĝi,
ektusetas fie.
Se enkuirejas mi
por la suppreparo,
staras ĝibviret' en ĝi
ĉe potrompa faro.
Se loĝĉambren iras mi
por la manĝ' de l' kaĉo,
staras ĝibviret' en ĝi,
kun kaĉvora plaĉo.
Se mansarden iras mi
por lignetopreno,
staras ĝibviret' en ĝi
kun ŝtelistsinteno.
Se vinkelen iras mi
por la pren' de vino,
staras ĝibviret' en ĝi,
ĝin kaptas ĉe l' fino.
Se ĉe l' ŝpinrad' sidas mi,
por la ekturnado,
staras ĝibviret' ĉe ĝi,
haltas tuj la rado.
Se dormĉambren iras mi,
volas lite skui,
staras ĝibviret' ĉe ĝi,
ekas ride brui.
Se benketen iras mi
kaj ekpreĝi volas,
staras ĝibviret' ĉe ĝi
kaj al mi parolas :
Infanet', jen mia pet',
kunpreĝu por l' ĝibviret' !
tradukis Cezar
![JPEG - 243.9 kb]()
- Ĝibvireto
Das bucklige Männlein
(Aus des Knaben Wunderhorn)
Will ich in mein Gärtlein gehn,
Will mein Zwieblein gießen,
Steht ein bucklicht Männlein da,
Fängt als an zu niesen.
Will ich mein Küchel gehn,
Will mein Süpplein kochen,
Steht ein bucklicht Männlein da,
hat mein Töpflein brochen.
Will ich in mein Stüblein gehn,
Will mein Müslein essen,
Steht ein bucklicht Männlein da,
hat's schon halber gessen.
Will ich auf mein Boden gehn,
Will mein Hölzlein holen,
Steht ein bucklicht Männlein da,
hat mir's halber g'stohlen.
Will ich in mein Keller gehn,
Will mein Weinlein zapfen,
Steht ein bucklicht Männlein da,
Tut mirn Krug wegschnappen.
Setz ich mich ans Rädlein hin,
Will mein Fädlein drehen,
Steht ein bucklicht Männlein da,
Läßt mir's Rad nicht gehen.
Geh ich in mein Kämmerlein,
Will mein Bettlein machen,
Steht ein bucklicht Männlein da,
Fängt als an zu lachen.
Wenn ich an mein Bänklein knie,
Will ein bißlein beten,
Steht ein bucklicht Männlein da,
Fängt als an zu reden :
Liebes Kindlein, ach ich bitt,
Bet' fürs bucklicht Männlein mit !
(Aus des Knaben Wunderhorn)
Will ich in mein Gärtlein gehn,
Will mein Zwieblein gießen,
Steht ein bucklicht Männlein da,
Fängt als an zu niesen.
Will ich mein Küchel gehn,
Will mein Süpplein kochen,
Steht ein bucklicht Männlein da,
hat mein Töpflein brochen.
Will ich in mein Stüblein gehn,
Will mein Müslein essen,
Steht ein bucklicht Männlein da,
hat's schon halber gessen.
Will ich auf mein Boden gehn,
Will mein Hölzlein holen,
Steht ein bucklicht Männlein da,
hat mir's halber g'stohlen.
Will ich in mein Keller gehn,
Will mein Weinlein zapfen,
Steht ein bucklicht Männlein da,
Tut mirn Krug wegschnappen.
Setz ich mich ans Rädlein hin,
Will mein Fädlein drehen,
Steht ein bucklicht Männlein da,
Läßt mir's Rad nicht gehen.
Geh ich in mein Kämmerlein,
Will mein Bettlein machen,
Steht ein bucklicht Männlein da,
Fängt als an zu lachen.
Wenn ich an mein Bänklein knie,
Will ein bißlein beten,
Steht ein bucklicht Männlein da,
Fängt als an zu reden :
Liebes Kindlein, ach ich bitt,
Bet' fürs bucklicht Männlein mit !