wolfgang hilbig
plendoj tien kaj reen
1
En la ungegojn de la malamiko mi fuĝis,
amikoj, kion vi faris al mi ?
Neniu levas lin, la krude stumbligitan,
neniu manĝas la lastan frukton de sekigita
arbo
vi faligis min per piedo, mi estis
la plej ebriigita el ĉiuj, nun mi erarvagas
en la malklara densejo de fremda tereno kaj drivas
preter vi
2
ve, nigra sambuko, makulo de mia buŝo,
neniu vidu, kia mortulo revenas
kun taŭzita hararo kaj malplenaj
manoj
plena de doloro mi estis, forpelito, kaj neniu
vokis min, ve, amikoj, – ne pli longe
mi nomas vin tiel...
tradukis Donjo & Cezar
wolfgang hilbig
klage hin und zurück
1
in die fänge des feinds bin ich geflohen
freunde was habt ihr mir angetan ?
Keiner hebt ihn auf den schwer gestürzten
keiner ißt die letzte frucht vom verdorrten
baum
ihr habt mir ein bein gestellt ich war
der brauschteste von allen nun irre ich
im trüben gestrüpp fremder gelände und treib
an euch vorbei
2
o schwarzer holunder fleck meinem mund
keiner soll sehn welch ein toter zurückkommt
mit zerrauftem haar und leeren
händen
voller schmerz verjagt war ich und niemand
rief mich ach freunde – nicht länger
nenn ich euch so...