Cezar : Tri prozpoemoj pri stranga amo

TRI PROZOPOEMOJ
PRI STRANGA AMO

Cezar
Babilejaj sirenoj

(por naivaj retbabilantoj)

Enirontoj en la babilejan labirinton
de bizaraj retmondoj, estu memgardaj.
Gardu vin kontraŭ la sirenoj,
kiuj per misteraj voĉoj
vokas vin.

Kiel lertaj araneoj
ili ŝpinas diligente

siajn fajnajn retojn
kaj atendas vin,
por logi vin en sian
fantazian mondon.
Ili kisas vin per belaj frazoj
kaj brakumas vin metafore,
ĝis vi delasas de ĉiu rezisto
kaj sekvas ilin.

Se vi enirinte kaptiĝis en la reto,
vi komence tute ne rimarkas tion.
Ili babilas kun vi.
Ili afablas al vi.
Ili flustras al vi.
Ili karese tuŝas vin.
Ili per belaj mimoj salutas vin.
Ili aludas pri diversaj sekretoj.
En perfekte ŝpinita reto
ili kondukas vin kiel en
freneza hotelo ekde la enirejo
kun la du diversaj haloj
ĝis en la tre forajn
privatajn kaj separatajn
ĉambrojn.

Kiel somnambulo aŭ lunatiko
vi sekvas ilin sen hezito.
Ili kantas kaj ludas por vi,
vestitaj per diversaj buntaj
flagecaj roboj, ili vualas vin
per poeziaj kaj promesplenaj
vortoj, ĝis vi ne plu scias,
ĉu vi estas simpla viro aŭ
iu aminda Kasanova.

Ili preskaŭĉiuj havas
ensorĉigajn nomojn,
kiuj jam kiel programo
entenas tion, kion ili
intencas en vero.
Ili ĉiuj ridetas kaj ridas,
flustras kaj ĝemas,
ĝis vi, naiva retbabilanto,
preskaŭ timas freneziĝi
pro plezuro kaj enamiĝas
en unu el ili.

Enirontoj en la bizaran babilejan labirinton
de perfekte ŝpinitaj retmondoj,
estu memgardaj !

Mi avertas vin. Gardu vin
kontraŭ la persvadaj sirenoj,
kiuj per dolĉaj voĉoj
kaj per belaj frazoj
forlogas vin en sian reton,
ĝis vi ne plu scias,
kiu vi estas,
de kie vi venis
kaj kien vi iros.

Sed mi ja scias,
fieraj viroj,
ke vi neniam kredos al mi.
Nun vi des pli provos pruvi,
ke mi malpravas,
ke mi simple ne komprenas,
ke nur mia fantazio estas tro.

Sed mi tamen konsilas al vi :
antaŭ ol vi komencos iujn aventurojn
kaj perdiĝos eble por longa tempo
en la bizara retolabirinto de
misteraj intermondoj,
kunprenu almenaŭ la fadenbulon
de nia bona amikino Ariadne.
Ŝia bulo vin savos.

La sirenoj mem, kiuj ĉiuj certe
pli spertas ol ni naivaj viroj,
rigardas tion kompreneble
el tute alia vidpunkto.
Ili estas konvinkitaj pri tio,
ke ili neniam estus vokintaj nin,
se ni ne antaŭe per nia ĉarmo
kaj fanfaronemo provokus
ilin.