Henriko Heine
Himno
el la postlasaĵo de l' verkisto
Jen mi la glav', jen mi la flamo.
Mi eklumigis vin en temp' de malhelec' kaj ĉe l' batalkomenc' kunskermis mi en la vic' unua.
Kuŝas ĉirkaŭ mi la mortaj amikoj miaj, sed tamen venkis ni, sed kuŝas ĉirkaŭ mi la mortaj amikoj miaj. Dum la jubilaj triumfokantoj sonas en la mortintfesto ĥoraloj. Sed tempon havas ni nek por ĝojo nek por funebro. Denove eksonas trumpetoj, denovas batal'.
Jen mi la glav', jen mi la flamo.
tradukis Cezar
Heinrich Heine :
Nachgelesene Gedichte 1828 - 1844
[Hymnus]
Ich bin das Schwert, ich bin die Flamme.
Ich habe euch erleuchtet in der Dunkelheit, und als die Schlacht begann, focht ich voran, in der ersten Reihe.
Rund um mich her liegen die Leichen meiner Freunde, aber wir haben gesiegt. Wir haben gesiegt, aber rund umher liegen die Leichen meiner Freunde. In die jauchzenden Triumphgesänge tönen die Choräle der Totenfeier. Wir haben aber weder Zeit zur Freude noch zur Trauer. Aufs neue erklingen die Drommeten, es gilt neuen Kampf.
Ich bin das Schwert, ich bin die Flamme.